Beautiful Myanmar

Na een paar dagen in het Thaise grensplaatsje Mae Sot te hebben gezeten konden we dan eindelijk de grens over naar Myanmar. We kwamen aan bij de grens en het was megadruk, maar omdat wij buitenlanders zijn mochten we langs de rij naar een apart checkpoint om door te gaan. Eerst de Thaise grenspost over, dan de brug/grens die Thailand met Myanmar verbindt over en dan door naar de Burmese grens. Het ging allemaal vrij gemakkelijk en voor we het wisten stonden we in de chaos van Myawaddy, Myanmar.

We konden met een shared taxi naar onze bestemming in Hpa An gebracht worden, zo'n 4 uurtjes rijden. We zaten met 9 man in een 7 persoons auto, maar dat is hier nog niets. Het lijkt een continu spel welke auto de meeste spullen en mensen mee kan nemen en dus keken wij onze ogen uit.
Eenmaal aangekomen bij ons guest house wilde niets liever dan even douchen, het was ontzettend heet en je voelt je de hele dag door bezweet.
Al snel ontmoeten we andere backpackers en met z'n 8e gingen we die avond eten bij een streetfood tentje in de buurt. Zo leuk om alle verhalen te horen van wat anderen al meegemaakt hebben. Daardoor krijg je zelf ook nog meer zin om weer verder te reizen. Die avond zaten we nog wat op het dakterras en maakten we plannen voor de volgende dag.

De volgende dag gingen we met hetzelfde groepje scooters huren en de omgeving verkennen. We reden door prachtige natuur en dorre weggetjes naar een grot met daarin een aantal tempels/altaars. Al snel merkten we dat wij als westerlingen al een attractie opzich zijn. Allerlei mensen wilden met ons op de foto of maakten stiekem foto's van ons.
We liepen de grot in en kregen bij binnenkomst een soort medicijnballetje. Het werkt tegen heel veel verschillende ziektes, maar het kwam wel nauw hoeveel en met wat je het moest nemen. Behalve voor mannen dan, daarbij stond alleen: 'mix it with any strong drink you can find' haha. In de grot stonden allemaal kleine altaartjes met Buddha's. De een nog groter dan de ander. Wat mij wel opviel is dat de meeste verlicht waren met een soort kermisverlichting, allerlei kleurtjes en heel veel patroontjes erin. Maar dat schijnt hier normaal te zijn.
Je kon de hele grot doorlopen om uiteindelijk uit te komen bij een prachtig meertje. Vanaf hier kon je een boot pakken die je weer halverwege terug bracht. Helaas bleek dat halverwege wel een stukje korter te zijn dan gedacht. Doordat het droogseizoen is hier stond de helft van het meertje droog, wat betekende dat we verder moesten lopen. Nog best een uitdaging op blote voeten en kans op slangen onderweg. Toen we na een tijdje weer terug waren bij de ingang waren we allemaal bekaf. We wilden graag naar een zwembad en die zou op niet al te lange afstand rijden zijn. Dus daar gingen we weer op onze scootertjes (1 van ons reed nog bijna een koe aan) door het mooie landschap van Myanmar. Een landschap wat helaas wel heel erg verstoord wordt door de continu toeterende auto's en heel veel vuil langs de weg. Jammer.. Hier zijn ze nog totaal niet bezig met het milieu, toen een man ons vroeg hoe ons politieke stelsel eruit ziet en wij na een tijdje vertelden dat wij het milieu een belangijk vonden begon hij dan ook te lachen. Het land is duidelijk eerst nog bezig met het democratiseren en wil steeds meer vrijheden krijgen. Daarna komen hopelijk dit soort items op de agenda te staan.

We kwamen aan bij het zwembad en voelden ons er niet echt op ons gemak. Zwemkleding kennen ze hier niet dus sprong iedereen met kleren aan in het water. Ook hier waren we weer een attractie, maar tot nu toe kunnen we dat nog goed hebben. We aten daar nog wat en gingen vervolgens door naar de volgende pegoda. Hier kwam je door eerst door een soort van Buddha tuin te rijden. Tientallen Buddha's achter en naast elkaar, heel gaaf om te zien. Bij de pegoda aangekomen bleek dat deze bovenop een berg lag, en aangezien het 3 uur smiddags was, je 2 uur moesten lopen met 38 graden vonden we dat wat veel van het goede. Leo, ik en een ander meisje besloten terug te gaan naar ons guest house en de rest ging door naar een andere pegoda.

In het dorpje wilden wij namelijk opzoek naar een tshirt, Myanmar is nog een stuk traditioneler dan Thailand en dus moeten vrouwen zich bedekt kleden. Ook kochten we een simkaartje met wat internet zodat we altijd iets op kunnen zoeken. De wifi hier werkt nog niet fantastisch en dus is een internetbundel wel handig voor het boeken van bussen, accomodaties etc.

De dag erna ging onze bus naar Yangon, de oude hoofdstad van Myanmar. Een grote stad dus en we werden al voorbereid op chaos na het rustige Hpa An. Een rit van ongeveer 7 uur verder waren we dan in Yangon en inderdaad chaos. Samen met een italiaan deelden we een taxi naar het centrum, met gevaar voor eigen leven. Deze chauffeur reed zo snel en met zoveel risico's dat we blij waren toen we er eindelijk waren.

We zitten hier in een leuk hostel midden in het oude centrum. Deze hebben we vandaag dan ook vandaag verkend door een wandeling te maken langs verschillende oud Engelse koloniegebouwen. Vanaf hier namen we de taxi naar de grote Shwedagon pagoda. Myanmar's grootste pagoda van 2500 jaar oud en met meer dan 50.000 kilo bladgoud. Een hele indrukwekkende tempel met daar omheen nog veel meer kleine tempels en gedenkplekken.

Daarna hebben we nog wat gerelaxt in het park ernaast. Ook hier waren we weer een attractie, met als gevolg dat we pijn in onze wangen hadden van het lachen voor de foto's. Ben heel benieuwd of we nu misschien wel op iemand zijn Facebook profielfoto staan haha. Omdat het hier dus heel warm en droog is én je je gepast moet kleden zijn we nu even aan het afkoelen in het hostel. Een soort siesta zodat we er straks weer even tegenaan kunnen om wat te eten en de zonsondergang te kijken.

Tot nu toe is mijn indruk van Myanmar heel positief. Vooraf waren we best een beetje gespannen voor het grote onbekende, maar het valt alles mee. We ontmoeten leuke mensen en voelen ons veilig. Je merkt hier niets van de onrust die heerst in het noorden en de mensen zijn enorm aardig en behulpzaam. Helaas denken we wel dat het hier de komende jaren zal veranderen. De grenzen zijn pas een aantal jaar open voor buitenlanders en dus beginnen toeristen het ook steeds meer te ontdekken. Wij vrezen dat het straks net als in Thailand wordt, waar heel veel is gericht op toerisme. Maar tot die tijd genieten wij enorm van de cultuur, mensen en natuur hier!

Tot snel weer xx

Ps. Kijk voor foto's en meer kleine updates op mijn Polarsteps account: https://www.polarsteps.com/KayleeRuizendaal