Fraser Island!

Fraser Island, weer een ontzettend groot hoogtepunt tussen alle mooie dingen die we al gezien en gedaan hebben. We ging vrijdag via Noosa naar Rainbow Beach. In Noosa hebben we op het strand gelegen en viel het ons op dat de zee hier veel warmer is dan op andere plekken. Waarschijnlijk omdat Noosa een beetje in een baai ligt. Na een rondje door het stadje kwamen we terug bij de auto en daar vonden we een parkeerbon onder de ruitenwisser, balen! 60 dollar (ongeveer 45 euro) lichter reden we Noosa uit. Via een mooie weg met onverharde wegen kwamen in Rainbow Beach. Hier hadden we een hostel en hier zouden we de volgende morgen om kwart voor 8 opgehaald worden voor Fraser Island. We aten mee met wat de pot ons daar schaft, burritos! Net al bijna al onze avonden hier gingen we vroeg naar bed, rond 10 uur lagen we erin. We deelden onze kamer met nog 5 anderen meiden en jongens. We zaten met een Engelse, twee Duitsers en twee Zweedse op de kamer. Het was een prima kamer en omdat we zo moe waren sliepen we ook vrij snel.

De volgende morgen ging de wekker om kwart over 6. Omdat Rainbow Beach een soort van doorreisplaatsje is voor Fraser Island was iedereen alvroeg wakker en stonden er al snel rijen bij het ontbijt (free pancakes) en de checkout.

We zaten met ongeveer 20 man in de bus naar de veerboot. Het was een grote touringbus die gelukkig wel een 4weel drive had en dat was zeker nodig. Alleen al om bij de boot te komen moesten we door het mulle zand over het strand strijden. Dat was al een attractie opzich. Na een tochtje van ongeveer 5 minuten op de boot kwamen we aan op Fraser Island. Over het strand reden we naar het resort waar we ook zouden overnachten. Onderweg zagen we twee Dingo's op het strand lopen. Dit zijn wilde honden en hoewel ze heel schattig lijken kunnen ze best aggressief zijn. Het probleem met de Dingo's is dat ze leven van de etensresten die toeristen achterlaten. Er wordt dan ook overal gewaarschuwd voor de honden en wat de procedures zijn. Zo mag je alleen maar water meenemen als je uit de bus gaat bijvoorbeeld.

Na een plasstop en een kopje oploskoffie met een muffin reden we door naar Lake McKenzie. WAUW WAUW WAUW. Dit was nóg mooier dan Hyams Beach (witste strand ter wereld). Het eiland bestaat voornamelijk uit zand en dat zand zit zo boordevol met mineralen dat er dus ook bomen kunnen groeien en dieren kunnen leven. De gids vertelde ons dat sommige mensen zich na een duik in Lake McKenzie 10 jaar jonger voelen en dat kan ik wel geloven. Het zand maakt je huid en haar zo zacht dat je je even in een spa begeeft. Het water was zo helder dat je op foto's soms niet eens ziet dat we in het water staan. In 1 woord waanzinnig!

Na Lake McKenzie stapten we over op een andere bus, wij zouden namelijk een nachtje op het eiland blijven slapen. Met een volle bus van ongeveer 40 man gingen we verder. Dat was wederom een 'bumpy ride'. Onze gids vertelde honderduit over de natuur, historie en wat er allemaal te vinden was op het eiland. Tussen deze verhalen zei hij soms ineens 'whoop whoop' en dat was het sein dat er weer enorme kuilen kwamen en we weer gelanceerd zouden worden. Wij zaten achterin dus daar was het nog heftiger dan voorin. Maar wat hebben we gelachen, Walibi was er niets bij haha.

We reden door naar de enige creek op Fraser waar je niet in mocht als teken van respect voor de Aboridgionals. In deze kreek mochten alleen maar vrouwen komen vroeger en wel omdat zij in deze kreek hun kinderen baarden. We weten niet echt een goede vertaling voor het woord Creek omdat een creek een aftakking is van het meer, wat geen andere aftakkingen meer heeft en niet naar de zee stroomt. Het is dan ook niet hetzelfde als een riviertje. Al het water op het eiland was niet zout. Terwijl het eiland omgeven wordt door de zoute zee van de Pasific Ocean.

We liepen een tocht langs de kreek en zagen onderweg nog een leguaan. Leo en ik ergerden ons rot aan een gezin waarbij de ouders voortdurend aan het roken waren. Zelfs in de jungle waar brandgevaar was, omdat het er bijna niet regent. Continu zagen we ze met een sigaret en wij vonden het respectloos en zelfs ontzettend gevaarlijk. Maar zo blijkt, niet iedereen ziet de schoonheid van de natuur en dat we deze moeten koesteren. Fraser Island staat niet voor niets op de wereld erfgoed lijst!

We hadden een lunchbuffet op het resort en daarna was er de optie om een andere tocht te doen naar een meertje. Deze tocht was in toaal 5 kilometer en zou lopen door de duinen en het mulle zand. Omdat Leo en in niet van te voren hadden gehoord dat je beter dichte schoenen mee kan nemen hebben wij deze wandeling moeten laten gaan. Het zand was namelijk ook zo heet dat je hier amper overheen kon lopen op blote voeten.
Wij bleven dus op het resort. Helaas konden we ook niet op het strand liggen omdat er veel gevaar is can Dingo's, haaien en kwallen.

We deelden onze hotelkamer met nog twee andere meiden. Samen met hun en nog 3 anderen keken we die avond op het strand naar de mooiste sterrenhemel die ik ook heb gezien. De hele melkweg was zichtbaar en de sterren waren zo helder. We zaten daar denk ik wel een uur sprakeloos naar boven te kijken. Toen besloten Leo en ik maar terug te gaan, het werd wat kouder en we waren toch ook wel een beetje huiverig dat er ineens wen Dingo voor ons neus zou staan.

De volgende ochtend gingen we om half 8 weeg op pad. We zouden eerst over het strand naar het wrak van het Maheno schip kijken. Dit schip lag er al meer dan 100 jaar en was inmiddels zo verzakt dat de 5 verdiepingen al niet meer zichtbaar waren en hij de helft van zijn lengte al kwijt was. Het schip was eerst in particulier gebruik, maar kwam later in handen van een ziekenhuis. Toen het schip allang aangespoelt was, werd deze alsnog gebombardeerd in de tweede wereldoorlog. Bijzonder dat het schip er nog ligt, want over een aantal tientallen jaren zal dit er niet meer zijn.

We reden door en kwamen bij een soort bergen aan met verschillende kleuren. Dit waren alleen geen bergen, maar dat was zand. Het zand had allerlei verschillende kleuren van bijna wit tot bruin en alles ertussenin. Heel gek om te zien en ook een beetje ongeloofwaardig aangezien je het niet aan mocht raken.

Na weer een stukje rijden rijden kwamen we bij een grote klif. We liepen er op en konden twee dolfijnen zien zwemmen! Dit eiland is zo mooi dat foto's blijft nemen en ik denk dat mijn meeste gebruikte woord daar was: wauw! Je blijft je verbazend over de natuur en de rust die er heerst. Er leven 146 mensen op het eiland, allemaal gepensioneerden of professionele vissers. Ik verbaasde me nog er een politiebureau nodig was, al bestond deze ook maar uit 2 agenten haha.

Vlak voor lunchtijd kwamen we uit bij de Champagne Pools. Het is elke dag weer afwachten of er wel water in staat omdat deze gevuld wordt doorde golven van de zee. Wij hadden geluk en konden er even afkoelen. De plas dankt zijn naam aan het feit dat al de zon op een bepaalde manier oo het water schijnt het lijkt alsof er bubbels in het water zitten.

We hadden honger en dat kwam goed uit, want we gingen picknicken bij Eli Creek. Hier was een kleine stroming waardoor je je lekker van het begin naar het einde kon laten drijven. We bleven daar nog even hangen en gingen daarna terug naar het resort.

Toen zat Fraser er alweer op en gingen we weer met de boot terug naar het hostel. Het was een ontzettend mooie ervaring die mij zeker bij zal blijven.

We sliepen wederom in het hostel en kaarten die avond nog wat met een Duits meisje die bij ons kwam zitten.
De volgende ochtend reden we na de free pancakes om half 8 weg, want we moesten de camper inleveren in Brisbane. Een rit van ongeveer 3 uurtjes. We zullen onze campervriendin wel een beetje missen hoor. Ze heeft ons over zoveel mooie wegen op zulke mooie bestemmingen gebracht! Een ervaring die ik ook niet zou willen missen.
In totaal hebben we met de camper 3336 kilometer gereden in 17 dagen, best veel voor Nederlandse begrippen. En dat terwijl we ook zoveel nog niet gezien hebben. Ik kan niet wachten om hier weer terug te komen en The Great Ocean road te doen en de Whitsundays te zien. Altijd leuk om te blijven dromen.

We zijn nu dus in Brisbane aangekomen waar we twee dagen zullen blijven en ook deels mijn verjaardag zullen vieren. We zitten in een hostel midden in de stad en hebben vandaag meteen onze ticket naar Azië grboekt. Voor de belangstellenden; we zullen 18 maart vliegen van Auckland naar Bangkok.

Nu gaan we verder op pad in Brisbane, kijken wat ze te bieden heeft. De eerste indruk is in ieder geval heel positief!

De volgende update zal waarschijnlijk komen vanuit Nieuw Zeeland, tot dan! Xxx